فرو منگنز
فرو منگنز نوعی فروآلیاژ است که حاوی مقادیر زیادی منگنز و آهن است. فرو منگنز به عنوان یک اکسید زدا و یک عامل آلیاژی برای فولاد استفاده می شود. استحکام، سختی، چقرمگی و مقاومت در برابر سایش فولاد را بهبود می بخشد و همچنین با حذف گوگرد از شکننده شدن فولاد جلوگیری می کند. بسته به محتوای منگنز و کربن، درجات مختلفی از فرو منگنز وجود دارد. گریدهای اصلی عبارتند از فرو منگنز پر کربن (HC Fe-Mn)، فرو منگنز کربن متوسط (MC Fe-Mn) و فرو منگنز کم کربن (LC Fe-Mn).
مزایای استفاده از فرو منگنز در فولادسازی
باعث کاهش میزان اکسیژن در فولاد مذاب می شود که از تشکیل اکسیدها جلوگیری می کند و کیفیت و عملکرد فولاد را بهبود می بخشد.
سختی پذیری فولاد را افزایش می دهد، به این معنی که فولاد می تواند با عملیات حرارتی تا عمق و درجه بیشتری سخت شود.
مقاومت فولاد را در برابر سایش، خوردگی و ضربه افزایش می دهد.
این ریزساختار و خواص مکانیکی فولاد مانند استحکام کششی، شکل پذیری و چقرمگی را اصلاح می کند.
نقطه ذوب را کاهش می دهد و سیالیت فولاد را بهبود می بخشد که عملیات ریخته گری و جوشکاری را تسهیل می کند.
چه مقدار فرو منگنز برای فولادسازی لازم است؟
مقدار فرو منگنز مورد نیاز برای فولادسازی به عیار فولاد و خواص مورد نظر بستگی دارد. مصرف معمول فرو منگنز در هر تن فولاد 6 تا 9 کیلوگرم برای فولاد کربنی، 45 تا 90 کیلوگرم برای فولاد کم آلیاژ با استحکام بالا و 9 تا 18 کیلوگرم برای فولاد ضد زنگ است. با این حال، این مقادیر ممکن است بسته به ترکیب خاص و فرآیند فولادسازی متفاوت باشد.
